Blaffer Tour: vanuit Europa door de Sahara

Blaffer Tour: vanuit Europa door de Sahara is geschreven door Lene Kohlhoff Rasmussen

De Blaffer-methode: een goedkope manier om te reizen

Mijn toenmalige vriend Pete en ik stonden ergens in Andalusië bij een snelwegoprit naar elkaar te schreeuwen. Het was gloeiend heet. We waren moe en hadden honger, maar we hadden maar een paar droge koekjes in onze zakken, dus er was niets nodig voordat de lont aanging.

Het jaar was 1995 en we waren jonge studenten die het zich niet konden veroorloven om te reizen, dus we liftten erdoorheen Europa​ Pete's moeder had een vakantieappartement in Torremolinos, maar toen we daar aankwamen bleek dat het appartement aan andere toeristen was verhuurd, dus moesten we iets anders verzinnen.

Marokko was niet zo duur, dus spraken we af om naar Tanger te varen, en al snel bevonden we ons in de avontuurlijke stad Marrakesh.

Slangtemmers en gebruikt kunstgebit

Toen de ochtendzon opkwam boven het grote plein Djema al Fna, ontwaakte het magische leven van Marrakech. De slangentemmers verzamelden zich op hun dekens op het plein. Aan de overkant van het plein zagen we vrouwen die henna schilderen en straatverkopers die alles verkochten, van gebruikte kunstgebitten tot struisvogeleieren, en er was de geur van specerijen en kruiden.

Er waren niet veel buitenlanders in de stad, maar we ontmoetten een paar Duitsers, Heinz en Monika, we hoopten dat we onze lifttechniek konden gebruiken. Het waren een paar hippietypes die gitaar speelden en veel tenten rookten terwijl ze ontspanden en droomden van het vullen van het leven met liefde en harmonie.

Ze hadden zich gesetteld Gambia, maar een of twee keer per jaar reisden ze naar Duitsland en kochten een aantal afgedankte busjes, waarmee ze door de Sahara reden.

In Gambia monteerde Heinz achterstoelen op auto's en verkocht deze als minibusjes. Dit keer hadden ze twee auto's bij zich, maar ze misten een chauffeur toen een van hun vrienden wegens ziekte naar huis was gegaan. Pete en ik boden snel aan om de baan over te nemen en we waren meteen onderweg.

Een lifttocht met gehavende busjes door de Sahara

Er waren voldoende controleposten op de route. Heinz en Monika kenden de procedure en gaven de bewakers parfum en sigaretten als cadeau, dus we kwamen er sneller en gemakkelijker doorheen.

Op het laatste stuk weg door de Marokkaanse Westelijke Sahara en verder naar beneden over de grens Mauritanië moeten we een militair konvooi besturen. Meerdere keren per dag moesten we de auto's uit het zand duwen, dus we waren ook aan het werk gekomen.

Door Mauretanië reden we over een deel van de weg havet. We moesten door een smalle strook met aan één kant een rotswand en havet naar de ander. Hier zaten we plotseling vast en de auto's groeven steeds dieper in het zand naarmate het tij naderde.

We stonden op onze knieën in het water toen we eindelijk de auto's vrij kregen. We hebben het gedaan, we hadden geluk, en hoe ongelooflijk het ook klinkt, de gehavende busjes hebben het overleefd.

Ondanks de vele inspanningen om de auto's los te duwen, waren de woestijnlandschappen en de sterrenavonden midden in de Sahara de hele lift waard.

Op een nacht hebben we iets heel ongewoons meegemaakt: het begon op het tentdoek te druipen. De regen in de dorre woestijn was zo verfrissend dat we spontaan een regendans gingen dansen. De volgende ochtend konden we enkele kleine groene spruitjes uit het zand zien komen, maar binnen een paar uur werden ze weggebrand door de heldere en ondersteunende zon.

Ze hebben mijn enige schoenen gestolen

We bereikten de hele weg door de Sahara en brachten de nacht door in een klein dorpje in Senegal​ 'S Avonds zaten we te eten en vermaakten we ons met de lokale dorpelingen. 'S Avonds zette ik mijn schoenen net buiten de tent en de volgende ochtend werden ze gestolen.

Het waren een paar versleten rubberen schoenen die ik had kunnen missen als ik maar één paar schoenen bij me had gehad. Een beetje een crisis voor een lifter. Nu moest ik met blote tenen verder reizen naar de volgende stad. Ik was niet alleen 's nachts beroofd, maar ten zuiden van de Sahara werd ik ook aangevallen door bloeddorstige muggen, die vervolgens bijna fatale gevolgen bleken te hebben.

Hier is een goed vluchtaanbod naar Senegal - klik op "zie aanbieding" op de pagina om de definitieve prijs te krijgen

Einde van de liftreis: thuis met malaria

Toen we bereikten Gambia, zetten we onze tent op in de achtertuin van Heinz en Monika. We waren een paar weken bij hen te gast voordat we naar huis reisden naar Wales Engeland, waar Pete en ik samen woonden.

Pete dronk wat whisky-sappen aan boord van het vliegtuig en de volgende dag klaagde hij dat hij de ergste katers had, die op onverklaarbare wijze steeds erger werden. De volgende ochtend lag hij in bed en zag hij asgrijs in zijn gezicht. Hij kwam aan in het ziekenhuis en kreeg de diagnose malaria.

De volgende dagen begon ik zelfs saai te worden. 'S Morgens ging ik naar de bushalte, maar plotseling werd ik erg duizelig en werd het zwart voor mijn ogen. Ik werd wakker door over te geven op de vloer van de woonkamer van de buren. Ze had me bewusteloos op straat zien vallen en een ambulance gebeld.

Ik lag een week in het ziekenhuis met malaria. We hadden de ergste van alle soorten malaria gehad en hadden last van koorts, diarree, braken, nachtmerries en hallucinaties. Gelukkig werden we allebei weer beter. En met deze ervaring rijker kreeg ik een waarheidsgetrouw reisverslag en overvalverhaal te vertellen over de tijd dat ik als lifter door Europa reisde en in Gambia belandde.

De volgende reis is slechts een opgestoken duim verwijderd