Nepal: een reis van Kathmandu naar Chitwan en de Himalaya

Nepal: een reis van Kathmandu naar Chitwan en de Himalaya is geschreven door Jacob Gowland Jørgensen

Kathmandu - het begin van het avontuur

Ik ga en ga. Rond gelaten. Links links.

Ik ben niet de enige, er zijn veel andere vriendelijke mensen in de buurt. Dit zijn mensen uit de bergen. Ze zijn bruin met ronde hoofden. Uit de Himalaya.

Ik loop rond het boeddhistische heiligdom Boudhanath Stupa in het "Klein Tibet" gebied in het midden van Kathmandu. Er hangt hier een rustige en bijna liefdevolle sfeer, waar de gebedsvlaggetjes in de wind wapperen.

Hier zijn mensen wier wortels uit de hele regio komen, van Tibet tot Nepal Bhutan en het noordelijke bergachtige koninkrijk Indië. Ze hebben een gemeenschappelijke ontmoetingsplaats gevonden in de Nepalese hoofdstad Kathmandu, een tolerante, open en veilige stad waar ruimte is voor veel, maar heel weinig geld.

Hier in Kathmandu begint mijn reis in de tijd van de corona.

Een luchthaven met masker

Ik ben net geland op Kathmandu International Airport, Tribhuvan, KTM. Het is klein, haveloos en heeft een mooie sculptuur waar je buiten foto's van kunt maken. Bovendien heeft het nogal wat van wat de recensenten 'architectonische kwaliteiten' zouden noemen, aan de andere kant heeft het hier in de eerste weken met breaking news of de verspreiding van het coronavirus is gemaskeerd.

Het is alsof je in een ziekenhuis belandt terwijl je dacht dat je op een luchthaven was geland. Het voelt niet goed. Niet omdat ik nerveus ben, want hier, waar weinig gevallen zijn, hebben ze het coronavirus volledig onder controle.

Maar omdat het vreemd is om omringd te zijn door mensen waar je alleen maar naar kunt kijken en nauwelijks kunt verstaan ​​wat ze achter de maskers zeggen. Waarschijnlijk zal ik daar later aan moeten wennen, maar in februari 2020 is het nieuw.

De lucht is lenteklaar en 17 graden. Absoluut fantastisch vanuit vochtig en winderig Denemarken In februari.

Thamel, de ultieme toeristische wijk van Nepal

Er zijn tal van manieren om de stad binnen te komen, en ik krijg een lift naar mijn hotel, gelegen in de ultieme toeristische wijk van Thamel, die bijna te vergelijken is met Khao San Road in Bangkok​ Omdat het hier makkelijk is om rond te lopen, en alles aanwezig is wat je als reiziger nodig hebt. De restaurants zijn hier ook goedkoper omdat er een enorme concurrentie is.

Ik betreed het driesterrenhotel Manang, gelegen aan het begin van een van de kleine straatjes. Perfect.

Het is vrijdag en de enige vaste vrije dag is de volgende dag, dus het is druk in de stad. Maar niet echt met toeristen. Omdat dit laagseizoen is, is het te koud om de bergen in te gaan om te wandelen en te beklimmen.

Als ik er enige twijfel over had, dan ben ik niet zo dat de duisternis invalt want we bereiken 's avonds 4 graden en ik moet al mijn kleren aantrekken.

Dit deel van de stad is voorbereid op een enorme toestroom van mensen in april en oktober, nu is het laagseizoen en bovendien is er een corona-uitbraak in het buurland Kina, dus er is voldoende ruimte. Echt een goede ruimte eigenlijk.

Kathmandu Durbar-plein 

Ik ontmoet een lokale gids van Expedition Himalayas, omdat ik meer wil weten over de stad waar ik ben geland, ik wil de verhalen horen - ze begrijpen. Zoals alle Nepalezen die ik ontmoet, is hij spraakzaam, vriendelijk en nuchter.

We lopen 20 minuten door de bruisende stad naar het centrale koninklijke plein, Kathmandu Durbar Square, dat begrijpelijkerwijs op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat.

Maar het plein heeft flinke klappen gekregen, want het bevond zich helaas midden in het epicentrum van de enorme aardbeving die de stad in 2015 trof. Er is iets herbouwd, iets blijft staan ​​met behulp van steigers en iets is bijna verpulverd.

Er zijn een veelvoud aan koninklijke paleizen, tempels en allerlei staatsfuncties verzameld op één plek, en met de hulp van verschillende landen is de wederopbouw rustig aan de gang, dus het is een geweldige ervaring.

Kumari zag me

Met een ongelofelijk geluk gaan we een van de tempels binnen 20 seconden voordat Nepal's levende godin "Kumari" op een balkon verschijnt.

Het vredelievende boeddhisme is hier in Nepal erg sterk en duidelijk, en het is zo doordrenkt met een groot aantal lokale religieuze elementen. Bijvoorbeeld die over Kumari, die als kind is uitgekozen en een levende godin is tot ze de puberteit bereikt, waarna ze weer een gewoon meisje is.

Het gerucht gaat echter dat ze geen Nepalese echtgenoot zal krijgen, omdat ze niet met haar durven te trouwen, want stel je voor dat ze daar nog steeds een beetje een godin is.

Het kleine meisje gluurt naar buiten, geverfd en met rode hoofddeksels. "Geen foto's, geen foto's", zeggen de monniken duidelijk. Je moet zien en beleven, geen foto's maken. Ze kijkt naar mij en de paar anderen, en de magie vult de kleine tuin.

Buiten rolt een hoornorkest voorbij, en op het grote plein verzamelt zich geleidelijk een aantal mensen om deel te nemen aan een of andere religieuze gebeurtenis. Trommels worden gezongen en geslagen, en in de Nepalese geest is het vrij vredig.

Stupa! Swayambhunath en Boudhanath

Een stoepa is een klokvormige tempel, en meestal uitgevoerd in een van de belangrijkste kleuren in het boeddhisme: wit. Boudhanath Stupa is de belangrijkste stoepa buiten Tibet, en met een diameter van 100 meter veruit de grootste van Nepal.

Het is gigantisch. En hier komen mensen samen om links rond te lopen, de gebedsrollen op te rollen, gebeden te zeggen en te bidden voor een goed en gezond leven voor iedereen.

Het is alsof je op een rond Romeins marktplein bent waar allerlei religieuze winkels en aanbiedingen zijn in een cirkel rond de stoepa. Ik ga mijn rondjes met jong en oud, en met hulp van een local vind ik een restaurant met een dakterras, met uitzicht over alles.

Hier is het prachtig, en het eten is fantastisch, en lekker goedkoop: 40 kr voor een knaller van een lunch geserveerd in een leuk restaurant met uitzicht.

Voor die tijd genoot ik van een ander uitzicht, namelijk vanaf de Swayambhunath-stoepa, gelegen op een van de vele heuvels van Kathmandu. De stad ligt in een vallei, dus er zijn veel uitkijkpunten, en vanaf hier kun je zien hoe groot de Kathmandu-vallei is.

De apen springen rond de tempels maar doen niets. Ze wonen gewoon hier.

We zijn weinig toeristen en veel locals, en ook hier valt het me op hoe gemakkelijk het is om deel uit te maken van het dagelijkse leven in dit land.

Reizen is winkelen in Nepal

Ik ben niet de grote shopper. Maar als het moet, ben ik een voorstander van man-winkelen, waar ik snel ergens meerdere dingen tegelijk koop. Kont. En aangezien ik het ijskoud beu ben, moet ik het doen, en gelukkig is het gemakkelijk, want er is een zee van kleine winkeltjes met allerlei hete dingen.

Er is kasjmier, yakwol en alles daartussenin. Ik vind een grote winkel, Mona Lisa, die alleen pashmina- en kasjmierkleding verkoopt en er professioneel uitziet. Hier vind ik mijn nieuwe favoriete trui, die me nu warm houdt terwijl ik deze regels schrijf.

Het is licht als een veertje, warm als een beer en mooi zoals alleen een echt natuurproduct kan zijn.

De kasjmier trui zal mijn constante metgezel zijn, en binnenkort zal hij vergezeld worden door een blauw en een oranje neefje, een bankdeken, mandala-afbeeldingen, Boeddha-briefjes en nog veel meer lekkers.

Het is moeilijk om in Nepal geen dingen te kopen, omdat er zoveel leuke dingen zijn, en veel ervan zijn handgemaakt.

Aan de andere kant zijn er een miljard winkels, dus het gaat erom dat je de juiste vindt en wat afdingen over de prijs. En gelukkig is Nepal over het algemeen een heel goedkoop reisland, dus je komt hier ver voor je geld.

Kathmandus Tuin van Dromen

Kathmandu is een lawaaierige stad omdat er veel verkeer is en de straten smal. Maar als er geen verkeer is, is het stiller dan de meeste grote steden die ik ken. En mocht u uw oren willen laten rusten, ga dan rechtstreeks vanuit het Thamel-gebied naar de plek die zo mooi genaamd Garden of Dreams wordt genoemd.

Achter hoge muren ligt een Europees geïnspireerde tuin met paviljoens en een echt goed lunchrestaurant. Hier ontmoeten de jonge Nepalese stellen elkaar, verstrengelen vingers elkaar en kijken elkaar diep in de ogen.

Hier heb ik een aantal uurtjes om van de middagzon te genieten en te eten.

Toen ik weer tevoorschijn kwam, besloot ik dat al het goede humeur ergens voor moest worden gebruikt, dus kocht ik nog een kasjmieren trui van de Mona Lisa-winkel op de hoek. Voorlopig ging de reis vanuit Kathmandu naar Nepal.

Het gepantserde dier in Chitwan National Park

Ik zit in een boom. Ik mag niet in een boom zitten ...

We zijn op een wandelsafari in Chitwan National Park, dat bekend staat om de huisvesting van bijna de hele wereldbevolking van de zeldzame eenhoornige neushoorn, een ongeëvenaard gepantserd dier.

Hij weegt tot 2,5 ton en is gebouwd alsof hij recht uit Jurassic Park is gestapt. Er zijn ook Bengaalse tijgers, die net als de neushoorn een apparaat zijn van spierkracht en schoonheid.

We hebben de voetafdruk van de tijger gezien. Direct bij de waterpoel. En nu heeft mijn gids ook een neushoorn gespot die zich in de struik verstopt en op de groene bladeren kauwt. Het is moeilijk, en we zijn hard. De camera klikt vanaf daar vrolijk terwijl we het enorme dier bewonderen.

Plots stapt de neushoorn uit de bush. Er is een open stuk tussen ons en het dier. Misschien 50 meter. Uit mijn ooghoek voel ik dat mijn gids heel snel beweegt, waarna hij me vastpakt en fluistert "Up in the tree, now!".

Gelukkig is er een boom die niet erg steil wordt waar ik naar mijn gids toe kan klimmen en op een hoogte van 3 meter kijken we naar het dier dat ons aanstaart. "Het is een jong mannetje, hij komt misschien wel hier", fluistert hij terwijl het dier toekijkt, nu 15-20 meter bij ons vandaan.

Nu ik daar zit, zie ik dat de neushoorn daar eigenlijk alleen maar staat te eten. Maar met een nieuwsgierige en potentieel knuffelige neushoorn van 2 ton valt niet te spotten, dus blijven we daar in een beenbrekende positie totdat hij verder tuft. Net zo onaangetast als toen het arriveerde.

Dit is zijn thuis, en dat weet hij maar al te goed. Wij zijn slechts gasten.

Mijn hart klopt iets sneller dan voorheen als we naar beneden klimmen, en ik zie dat we zelf een attractie zijn geworden, want er zijn nog drie andere bezoekers met een gids verscholen achter enkele bomen, en zij krijgen enkele goede foto's van de toeristische aap in de boom, terwijl ze grinniken.

Het is ok. Het is beter om slim te zijn in de boom dan het tegenovergestelde.

Er is ruimte genoeg: stuur meer toeristen naar Nepal

Chitwan is een uitzonderlijk mooi nationaal park. Met kleine rivieren, duizend meren en groene landschappen, en veel mogelijkheden om erop uit te trekken en de natuur te ervaren.

In mijn hotel Chitwan Adventure Resort aan de rand van het dorp zijn er maar twee van de 34 kamers geboekt. Twee! Februari is zelfs hoogseizoen, maar het Coronavirus houdt veel Chinezen thuis, en sommige ontbreken ook in Europa.

Als het aan de ziel van de Nepalese bevolking was om wanhopig te worden, zouden ze dat zeker zijn. Maar ze doen het rustig aan en sturen extra gebeden dat het snel beter zal worden.

Ik geniet ervan dat er meer ruimte is en geef extra fooi aan de lokale bevolking die ik tegenkom, want hier in de dorpen zijn ze erg afhankelijk van de toeristen die naar Chitwan komen.

Himalayagebergte in Nepal

Onderweg vanuit Chitwan vlieg ik binnenlands.

De majestueuze Himalaya-bergen torenen boven de wolken uit, en met de sneeuw erop, lijdt het geen twijfel dat dit 's werelds hoogste bergketen is. En ongetwijfeld een van de meest fascinerende.

We vliegen langs de bergen naar Kathmandu, waar de Himalaya's in de nevel verdwijnen.

Pokhara

Ik zit en kijk naar foto's uit Pokhara.

Ik kom er niet, want door de slechte wegen in dit arme land duurt alles lang, tenzij je in eigen land vliegt.

Pokhara is van waaruit je de beroemde berg kunt beklimmen Annapurnaen ervaar de Himalaya van dichtbij. Het moet weer een mooie tijd zijn. Het ziet er nu prachtig uit.

Nepal in het hart

Er zijn enkele landen die recht in het hart van één gaan.

Als ik kijk naar de vele mensen die ik ken die graag reizen, dan zijn er nogal wat landen waar mensen hun volle liefde op werpen, waar ze zich bezighouden met NGO-projecten, sponsoring en nog veel meer.

Een van die landen is Nepal. Er is hier ook een zee van Deense NGO's, en dat begrijp ik goed. Want Nepal staat achter op de economie, en heeft tegelijkertijd zulke vriendelijke en sympathieke mensen dat men graag iets voor en met hen zou willen doen.

Nepal raakt gemakkelijk het hart van één. Mocht je het land nog niet hebben meegemaakt, zet het dan gerust op je reiswensenlijst. Daar zult u blij mee zijn.

Goede reis naar Nepal.