Reis door Taiwan en Taipei – het land waar jij je thuis voelt

Reis door Taiwan en Taipei – het land waar jij je thuis voelt is geschreven door Jacob Gowland Jørgensen

Reis in Taiwan

Ik ben net op het vliegveld geland en ben klaar voor mijn reis Taiwan.

Het is een droevige en regengrijze zondag, en de weg naar de hoofdstad Taipei vanaf de grote, moderne luchthaven is lang en leeg. Ik herinner mezelf eraan dat je een grote stad nooit moet beoordelen op zijn aanpak. Dat er aan het einde van de weg meestal licht en leven is.

Ik ben aangekomen in een land waar maar heel weinig Denen zijn geweest, ook al kent iedereen de term "Made in Taiwan". Taiwan noemt zichzelf Azië geheim juweel, en er zijn inderdaad maar een paar andere westerse toeristen hier. Ik ben op nieuw terrein, en terwijl we stoppen voor het hotel dat er gezellig en levendig uitziet, weet ik dat een reis naar Taiwan waarschijnlijk zal verrassen.

Braveheart gaat naar Azië

Als ik reis, is het ook een emotionele ervaring. En tijdens deze reis in Taiwan heb ik ervaren hoe mijn hele gevoel voor rechtvaardigheid en politieke interesse als zelden tevoren tot leven kwam.

Velen zien Taiwan als onderdeel van Kina, maar het is niet. Hoewel je gemakkelijk officiële kaarten kunt vinden waarop Taiwan in het midden deel uitmaakt van het koninkrijk.

Taiwan is er in de praktijk één onafhankelijk land, die culturele kenmerken bevat uit zowel Japan, Korea en niet in de laatste plaats China, waar de overgrote meerderheid al eeuwenlang afkomstig is. Het land heeft sinds de Tweede Wereldoorlog gevochten om zijn onafhankelijkheid van China te behouden, hoewel het sinds 2 niet meer Chinees is geweest, toen de Japanners de controle over het eiland overnamen en Taiwanezen vochten in het Japanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarvoor waren er verschillende koloniale mogendheden zoals Spanje en Nederland. 

Waar het officiële Taiwan eerder volhield dat Taiwan het enige echte China was, durven ze zich vandaag de dag niet 100% onafhankelijk te verklaren uit angst voor wat China hierna gaat doen. Dus officieel bevindt Taiwan zich in een diplomatiek niemandsland dat nauwelijks in de wereld te vinden is. Maar in de praktijk zijn ze een volledig onafhankelijk land, beschermd door de Verenigde Staten en Japan, en dat - na een trage start - vandaag mogelijk een van de meest liberale en moderne democratieën in heel Azië is.

Er zijn maar weinig Taiwanezen die willen wat China wil: een Hong Kong-model maken onder het motto "één land - twee systemen". Ik las over een opiniepeiling waaruit bleek dat slechts 13% van de bevolking het vandaag wil, maar China houdt het land nog steeds in een diplomatieke en handelsijzeren greep om het in de kudde te dwingen.

In China wordt Taiwan 'het grootste eiland van China' genoemd, en het regime in Peking reguleert streng het aantal vitale Chinese toeristen, afhankelijk van hoe China-kritisch de zittende president in Taiwan nu is. De Engelstalige krant berichtte over bedreigingen en vergelding, opiniepeilingen en twijfels. 

Als je de Schotse vrijheidsstrijd kent, is het moeilijk deze niet te vergelijken met de Taiwanese vrijheidsstrijd. Ze hebben ook vele eeuwen de suprematie onder ogen gezien en hebben zich toch niet cultureel tot slaaf laten maken.

Taiwanezen houden er ook van om te demonstreren en te discussiëren en gebruiken over het algemeen hun vrijheden om een ​​betere samenleving te creëren. Ze zijn gedisciplineerd, maar op een heel andere manier dan in China; ze lijken de intentie te hebben om openheid en vrijheid te creëren. Het is moeilijk om niet een beetje onder de indruk te zijn in een wereld waar autocratische leiders iets te veel wind in de rug hebben op het fietspad. 

Da'an moet je ervaren tijdens een reis in Taiwan

Weggestopt achter de hoofdstraat in het nieuwe deel van Taipei ligt Da'an. Een compacte, gecontroleerde wijk, waar de leukste cafés naast elkaar liggen met eetplekken op straat en oude, laagbouwappartementen. Tijdens mijn reis naar Taiwan leef ik er middenin. Op loopafstand te veel en de rest kan gemakkelijk en goedkoop met een worden gedaan uber of een metro.

Taipei is een verrassend leuke stad om in te zijn. Het is gewoon mensvriendelijk op een manier die maar weinig Aziatische steden zijn.

Er zijn overal supergezellige cafés en streetfood ad libitum. De bekende ‘avondmarkten’ waar je je voor weinig geld een weg baant door allerlei specialiteiten, is een geweldige uitvinding als je een nieuwsgierige fijnproever bent zoals ik.

Ik zou echter afraden om "stinkende tofu" te proberen, maar het kan zichzelf ook een beetje van die naam geven!

Ik val in slaap in mijn moderne en knusse designhotel Folio in Da´an, en het zou net zo goed passen op bijvoorbeeld Islands Brygge in Kopenhagen als hier.

Taipei 101

Men kan op brede trottoirs naar veel van de interessante plekken lopen, wat een beetje een favoriete discipline is als ik reis. Dus ik ga naar Taipei 101; de beroemde toren in het midden van alles. Er is zo veel hype over het bouwen van hoge torens in de wereld, maar Taipei 101 is eigenlijk op zijn eigen manier mooi.

Dit is eigenlijk nogal wat must-see tijdens uw reis in Taiwan.

Het is weekend en de stad zit vol met gelukkige mensen die vrije tijd hebben. Het is niet gevuld, maar gevuld met leven in een passende hoeveelheid. Ik ga met alle locals naar de bioscoop en kijk een Engelse film.

Hier in de grote stad is het niet moeilijk om locals te vinden die Engels kunnen en willen spreken, en ik weet zeker dat het gebrek aan synchronisatie van films daarbij helpt.

Met de schoolpatrouille van Chiang Kai-shek

Ik heb iets spannends op mijn kaart gevonden en dwaal vandaar af. Goed geholpen door mijn offline kaart op de mobiel die de richting helpt - daagde me uit op het juiste pad, hist en piste, dus ik bereik al snel een groot gebied genaamd "Liberty Square" en waar Chiang Kai-shek Memorial Hall "ligt in iets dat lijkt op een tempel. 

Chiang Kai-shek is de vader van het moderne Taiwan en de man die, na de nederlaag van de communisten in China, naar Taiwan vluchtte en een nieuw land op gang bracht. Democratie was niet bepaald zijn favoriete gerecht, dus pas in 1996 - lang na zijn dood - kwam de democratie naar Taiwan.

Taipei is niet per se overal mooi, helemaal niet. Maar dit is een prachtig gebied. 

Ik dwaal door de straten rond het plein. Een schoolpatrouille in gele hesjes volgt schoolkinderen over een lange zebrapad. Sommige kantoormensen in pak zitten op een bank en eten. Het is bewolkt, maar warm met 20-22 graden.

Een reis naar Taiwan staat vol met tempels en theehuizen

Het is tempeldag geworden. Ik ga naar het oude centrum in Dihua Street, waar de Taipei Xiahai City God Temple zich midden in dit alles bevindt. Een kleine tempel met wierook, zang, spraak en nog veel meer in nogal wat ruimte - inclusief borden in het Engels die de belangrijkste dingen uitleggen; slim!

Het gebied staat bekend om zijn winkels met traditionele medicijnen en wordt ook een beetje een hipsterbuurt met kunstwinkeltjes, leuke cafeetjes en een Deens Mikkeller bierhuis er middenin. Ik loop langs een hostel dat duidelijk aangeeft dat het "LGBT-vriendelijk" is - welkom, of je nu homo, lesbisch, biseksueel of transseksueel bent.

Ik kijk een gift-art-mm-shop binnen, waar ik een fenomeen ervaar dat weer in de stad doorgaat: Service met een flinke scheut vriendelijkheid er bovenop. Ze willen je helpen en zijn oprecht nieuwsgierig naar waar je vandaan komt en of ze je kunnen helpen zonder te veel te verkopen. Het is verdomd bijna helemaal ontroerend.

Als ik hen vertel dat mijn volgende stop een bekende theewinkel is, begint de receptionist in de winkel onmiddellijk een kaartje voor me te trekken, en met het in de hand - en verschillende mensen die onderweg vriendelijk helpen - kom ik naar Wang's Tea Huis. Of theetempel is misschien nauwkeuriger. Hier kun je de mooiste berg kopen, Oolong, en als je de duurste nodig hebt, kost die enkele duizenden kronen per kilo, maar voor veel minder smaakt hij nu ook heel goed.

Ik koop een thee die van nature een duidelijke honingsmaak heeft - hij is volledig puur van smaak en gewoonweg uitstekend. Ik krijg die dag verschillende tempels te zien terwijl ik door de verschillende wijken rol. Een Confucius-tempel, een Taoïstische tempel en een Boeddhistische tempel. Ze zijn allemaal op complexe manieren betrokken bij het dagelijkse leven in Taiwan, waar het lijkt alsof geloof, filosofie en schoolkennis zonder problemen hand in hand gaan.

Reizen in Taiwan: nationale parken zijn een reis waard

Taiwan staat misschien bekend om hun elektronicaproductie, maar is in feite een natuurlijk eiland met bossen, kloven, stranden en alles daar tussenin. Er rijden hogesnelheidstreinen langs de kust, dus in een paar uur ben je bij de stranden en de zon in het zuiden. Dat is slim.

Kenting en Taroko National Parks zouden op de lijst moeten staan ​​als je eropuit wilt trekken en de natuur op het eiland wilt ervaren. En verder is er Yehliu Geopark vlakbij Taipei.

Deze keer heb ik vooral Taipei mogen ervaren. En ik ging naar huis met het gevoel dat ik me niet echt kan herinneren dat ik het ergens anders heb meegemaakt. Omdat je als bezoeker niet overdreven, lastiggevallen of genegeerd wordt, maar deel mag uitmaken van het dagelijkse leven in een modern, Aziatisch land, waar vriendelijkheid, openheid en genieten van eten de boventoon voeren.

Hoewel het leven in Taiwan in veel opzichten zo anders is dan ons dagelijks leven, voelde ik me snel thuis. Vreemd genoeg ervaren nogal wat toeristen in Denemarken iets van hetzelfde: een gevoel van menselijkheid en cultuur op een niet-overweldigende en georganiseerde manier. Misschien is Taiwan daarom zo snel in mijn bloed gegaan.

Soms is de wereld waarschijnlijk gewoon niet zo groot als we denken, en dit is zeker niet de laatste keer dat ik langs het kleine eiland tussen Filipijnen, Kina og Japan.

Echt een goede reis in Taiwan.

Dit moet je gezien hebben tijdens je reis in Taiwan

• Taipei
• Kenting
• taroko
• Da'an
• Het Nationaal Paleismuseum