Turkmenistan – het vreemdste land ter wereld, van Asjchabat tot de poorten van de hel is geschreven door Lijn Hansen.
Vertrek naar Turkmenistan
Turkmenistan is omgeven door buren zoals Rusland, Iran, Kasakhstan, Afghanistan og Usbekistan en is met Kirgisistan og Tadsjikistan een deel van Centraal-Azië Het land is op zijn zachtst gezegd een beetje ongewoon.
Een paar dagen voordat ik de grens met Turkmenistan moet oversteken, is mijn 'Letter of Invitation' nog niet doorgekomen, meldt de reisorganisatie, die ik moest gebruiken om zelfs maar te dromen van het naderen van de grens. De zenuwen beginnen te werken nu een e-mail eindelijk binnenkomt met een uitnodiging die is goedgekeurd door de 'Staatsdienst voor de registratie van buitenlandse burgers' van Turkmenistan.
De volgende stap is verkrijgen Visa ter plaatse bij de grensovergang. Die keer, dat verdriet - ook al komt het bekende ongemak in de maag bij de gedachte aan de grensovergangen in Centraal-Azië. Turkmenistan is ook een van de minst bezochte landen ter wereld, met slechts ongeveer 7000 bezoekers per jaar, ook al ligt het aan de beroemde Zijderoute.
Inmiddels ben ik geworden aangesloten met twee Australische meisjes met wie ik een auto kan delen en met wie ik kan gidsen tot we in Asjchabat aankomen. De stad is de enige plek in Turkmenistan waar toeristen alleen en zonder gids mogen rondreizen.
Over de grens naar Turkmenistan
Na het gebruikelijke in- en uitpakken, papierwerk en hier en daar stempelen aan de Oezbeekse grens, ploeteren we over de 300 meter lange modderige zandweg in het niemandsland dat Oezbekistan en Turkmenistan scheidt.
Bij de Turkmeense grens willen ze weten of we naast explosieven en wapens ook religieuze boeken bij ons hebben. Mijn relatie met mijn Lonely Planet benadert wat ik een religieuze relatie zou noemen, maar de grensbewaker deelt blijkbaar mijn gevoel voor humor niet.
Ook al zijn we de enige drie die de grens oversteken, het duurt toch een paar uur voordat we, enigszins euforisch, het zilveren Turkmeense visum in ons paspoort geplakt krijgen.
Onze vriendelijke lokale gids ontmoet ons geduldig aan de andere kant van de grens. Vertrek met halsbrekende snelheid langs iets dat ooit een weg leek te zijn geweest. We moeten alle drie de handgrepen boven de ramen vasthouden om redelijk verticaal te blijven.
De deur naar de hel wordt gevonden in Turkmenistan
Over een paar uur gaat de zon onder. We bezoeken de beroemde brandende gaskrater midden in de woestijn, ook wel 'Deur naar de Hel' genoemd. Het is een resultaat van Russische gasboringen in de jaren zeventig.
De grond onder het boorplatform stortte in en het gevonden gas bleek giftig te zijn. Ze staken het in brand in de hoop dat het gas zou opbranden, maar toen was het weg. Meer dan 50 jaar later brandt de gaskrater nog steeds.
Ga naar de rand
We laden onze bagage uit bij een klein theehuisje langs de weg, waar we zullen overnachten. Daarna rijden we weg, een spoor dat nauwelijks zichtbaar is in het zand. Naarmate we dichter bij de krater komen, beseffen we hoe groot deze krater is. Het is gigantisch en veel groter dan ik me ooit had kunnen voorstellen.
De coureur rijdt met een directe koers richting de rand, en in een mengeling van zowel overweldigende als angst dat de remmen het begeven, schreeuwen we alle drie. Slechts 5 meter van de rand, trapt de bestuurder op de rem, godzijdank, dit is wild.
Een meter geld vanaf de rand in het aardedonker staan en recht in de vlammen staren, is een waanzinnig gevoel. Ik heb ruim boven mijn normale backpackersbudget betaald om dit mee te maken, maar het is al het geld en de moeite waard.
Wij slapen op dekens op de grond. Slechts één keer 's nachts wakker geworden van een stijve Rus die het duidelijk een geweldig idee vindt om ons drie meiden gezelschap te houden in het kleine kamertje. Na een tijdje gaat hij gelukkig verder.
Ashgabat – de stad van de wereldrecords
Voordat we de volgende dag in Asjchabat aankomen, krijgt de auto een grote schoonmaakbeurt. Een vuile auto in Asjchabat is reden voor een boete. Dit strookt niet met het ideologische verlangen van de overheid naar het perfecte kapitaal.
Asjchabat heeft verschillende wereldrecords; In Asjchabat zijn onder andere het grootste boek ter wereld, de grootste vlag ter wereld en het grootste handgeknoopte tapijt ter wereld te vinden. Bovendien is Asjchabat de witste stad ter wereld en misschien ook wel de schoonste.
En ja, de stad is heel wit. Een van de vele gekke uitvindingen van de voormalige, inmiddels overleden dictator Turkmenbashi – ofwel ‘Leider van de Turkmenen’, zoals hij genoemd wilde worden.
Alle overheidsgebouwen zijn gemaakt van marmer dat geïmporteerd is uit Italiaansterwijl marmer voor particuliere bedrijven of appartementencomplexen uit Afghanistan komt.
Turkmenbashi leed aan enorme grootheidswaanzin en drukte met zijn vele bizarre ideeën zijn stempel op de stad. Overal zie je gigantische monumenten en standbeelden, maar Turkmenbashi is meestal het middelpunt. Ik heb een klein Wikipedia-fragment samengesteld van de initiatieven van Turkmenbashi.
De speciale dag van de meloenen en andere gekke initiatieven
- Opera, ballet en circus zijn illegaal
- Het is illegaal om gouden tanden, baarden of lang haar te hebben - dit geldt waarschijnlijk ook voor vrouwen
- Vrouwelijke nieuwslezers mogen geen witte make-up dragen, omdat het makkelijker moet zijn om het verschil te zien tussen mannen en vrouwen op tv
- Aan het einde van het nieuws moeten de omroepers hun handen opsteken en verkondigen: “Moge mijn hand worden afgehakt als ik mijn land schade berokken, en moge mijn tong verwelken als ik het land, de vlag of de president belaster.”
- Alle tv-zenders tonen voortdurend een goudkleurig profiel van de president in een hoek
- Alle ziekenhuizen buiten de hoofdstad van Turkmenistan zijn gesloten
- Het is verboden om meer dan één hond of kat te hebben
- Gewelddadige computerspellen zijn in Turkmenistan illegaal geworden
- Het is illegaal om de president te bekritiseren
- Er is een ijspaleis gebouwd voor 1000 mensen. Turkmenistan is een van de warmste landen ter wereld; In de zomer kan de temperatuur oplopen tot 50 graden. "Onze kinderen kunnen leren skiën en schaatsen", aldus de leider. Het IJspaleis ligt in een woestijn
- De namen van de dagen en maanden zijn veranderd en zijn nu vernoemd naar Turkmenbashi zelf en zijn familieleden
- Het woord 'brood' is veranderd in de naam van zijn overleden moeder
- Hij heeft een nationale feestdag uitgeroepen ter ere van meloenen
- Hij heeft de grenzen voor verschillende leeftijdsgroepen als volgt gedefinieerd: Je bent een kind tot je 13e, jong tot je 25e en jonger tot je 37e. Om jezelf oud te kunnen noemen, moet je 85 jaar oud zijn.
- Hij heeft zichzelf tot president voor het leven benoemd.
Ashgabat: Top gepolijst en leeg
Langs de klinisch schone trottoirs staan bloemperken en architectonische lantaarnpalen die de Deense straatverlichting doen verbleken. Bovendien bestaat een groot deel van de stad uit pittoreske parken vol fonteinen, die de stad tot een geweldige bestemming voor een picknick op zondag kunnen maken. Het tragikomische is dat niemand deze parken gebruikt. Het is helemaal leeg.
De camera's zijn constant aan het kijken
Over het algemeen is Asjchabat een erg lege stad en zie je maar weinig mensen op straat. Het is een vreemd gevoel om door de stad te paraderen en alleen maar bewakers tegen te komen. Aan de andere kant zijn er ook veel van hen, en ze doen hun werk, moet ik zeggen.
Als ik mijn camera ergens tevoorschijn haal waar ik niet mag komen, komt er meteen een bewaker op me af - wauw, waar komt die vandaan? – wat duidelijk aangeeft dat ik er verstandig aan doe de camera op te bergen, tenzij ik problemen wil krijgen.
Er hangen veel camera's op straat en ik vergeet vaak hoeveel toezicht er in dit land is. Op een dag, in een moment van lust, spring ik op een van de standbeelden die overal in de stad staan en klim ik er vervolgens, zonder dat ik het doorheb, weer af, terwijl een van de Australische meisjes een foto van me maakt.
Line Hansen, je leeft gevaarlijk – wanneer leer je eens om na te denken voordat je handelt? We sluipen snel weg, in de hoop dat niemand mijn misdaad heeft opgemerkt.
Later in de week ontvang ik ook een e-mail die, in de tweede erna, koud zweet op het voorhoofd veroorzaakt. Ik herinner me dat de regering alle communicatie over het net controleerde. Maar heeft de regering geen grotere problemen dan een klacht van onschuldige backpackers over de eigenaardigheden van dit land?
Naast alle online communicatie die wordt gemonitord, worden sites zoals Facebook, Twitter en veel mediasites een gesloten land. Human Rights Watch beschrijft Turkmenistan ook als een van de meest repressieve regimes ter wereld.
Opruimwoede in Asjchabad
Naast de vele bewakers kom ik ook een groot aantal 'schoonmaakvrouwen' tegen, die voornamelijk het verder verlaten straatbeeld vullen. Al deze vrouwen hebben een schop, een bezem of een doek in hun hand en doen handwerk.
Het lijkt bijvoorbeeld volkomen gek dat in deze hoogontwikkelde en in zekere zin moderne stad 14 schoonmaaksters op hun knieën, elk met een klein sponsje, in een fonteintje de tegels schoonmaken.
De contrasten in dit land zijn enorm. Op weg naar Ashgabat kwamen we langs kleine steden, die qua ontwikkeling minstens 100 jaar achterlopen. Er bestaat geen twijfel over hoe het olie- en gasgeld in dit land wordt verdeeld.
Asociaal in Ashgabat
We bezoeken een ondergronds meer dat 65 meter onder de grond ligt in een klif waar een hete bron zijn bron heeft. Een spectaculaire ervaring als je de duelspoep en het naar zwavel ruikende water negeert, maar een dip was wel nodig nu we hier waren.
Omdat mijn vlucht helaas geannuleerd is, heb ik vier extra nachten in Asjchabat – hoera en duim omhoog. De paar Russische woorden die ik in Centraal-Azië heb geleerd, zijn niet zo heel veel. En die vier dagen zijn waarschijnlijk het record voor de meest antisociale dagen van mijn leven.
Behalve de Duitse Heinz, die zaken doet in Turkmenistan, spreek ik met niemand. Maar in ruil daarvoor zal ik de komende maanden tijd hebben om mezelf onder te dompelen in het reizen Myanmar og Laos.
Ik voel dat dit het juiste moment is ga verder Ik begin me nu te verheugen op warmere luchten, groene landschappen en exotisch fruit.
Luxe in Turkmenistan
De ochtend voor vertrek neem ik een taxi naar het mooiste en duurste hotel in de stad, waar een overnachting ongeveer 2000 kronen kost. De enige plek in de stad – naast een winkelcentrum – waar internet beschikbaar is.
Ik trok mijn mooiste backpackersoutfit aan en deed voor de gelegenheid make-up op. En vingers kruisen die ze me binnen lieten. Ik vraag de taxichauffeur om ver van het hotel te parkeren, want ik kan op geen enkele manier aan boord gaan van zo'n hotel in een vervallen roestige Lada.
Het extravagante ontbijtbuffet wordt genuttigd. Inclusief gerookte zalm, versgeperst bietensap en kleine spandau-achtige taartjes – terwijl ik van alles opneem wat ik kan op de relatief snelle internetverbinding van het hotel. Ahhh.
Soms moet je jezelf verwennen, en mijn tijd was gekomen. Met een volle maag en opgeladen batterijen werd ik naar het vliegveld gereden en al snel vertrok ik richting Zuid-Oost Azië en nieuwe spannende avonturen.
Ik wens u een goede reis naar Turkmenistan, van Asjchabat tot aan de poorten van de hel.
Wat te zien in Turkmenistan? Bezienswaardigheden en attracties
- De gaskrater 'Door to Hell'
- De puur marmeren stad Ashgabat - ook wel gespeld als 'Ashgabat'
- Gypjak-moskee
- Turkmeens Tapijtmuseum in Asjchabat
- Onafhankelijkheidsmonument van Turkmenistan in Asjchabat
- Het Parthische fort bij Nisa
Wist je dat: Dit is de top 7 van beste natuurbestemmingen in Azië volgens de miljoenen gebruikers van Booking.com
7: Pai in het noorden van Thailand
6: Kota Kinabalu op Borneo in Maleisië
Ontvang meteen de nummers 1-5 door u aan te melden voor de nieuwsbrief en kijk in de welkomstmail:
Bezoekerswaardering: 5 sterren
Het klinkt als een enorm opwindend land !!! Ik wil daar naar toe. Bedankt voor het verhaal.
Eet smakelijk!
[…] Turkmenistan, met zijn prachtige landschap en rijke culturele erfgoed, biedt een unieke kans om welzijn en mindfulness te ontdekken te midden van zijn rustige oases. Hoewel het land misschien niet de eerste plaats is waar je aan denkt als je het over welzijn en mindfulness hebt, zijn er nog steeds veel manieren om innerlijke rust en harmonie te vinden tijdens je reis door Turkmenistan. […]
Superlezen! Als u meer informatie wilt over 1 maand, kunt u de beste prijs-kwaliteitverhouding en de juiste informatie over de geschiedenis bekijken. Na pościę wrócę!