Fietsreis in kleuren - van Denemarken tot Zuid-Afrika

Fietsreis in kleuren - van Denemarken tot Zuid-Afrika is geschreven door Zon Thuesen

Een fietstocht met garantie op unieke ervaringen

Ondanks de brandende Afrikaanse zon, frustraties over inflexibele bureaucratieën, corruptie, een controversiële infrastructuur en vele andere uitdagingen, is het tijd om een ​​fietstocht te maken in Afrika een fantastische en unieke ervaring.

Het biedt de mogelijkheid om heel dicht bij de lokale culturen en het dagelijks leven te komen - en wilde dieren trouwens. Op mijn fietstocht van Denemarken til Zuid-Afrika Ik heb echt ervaren hoe de barrière tussen mij als reiziger en de lokale bevolking werd verkleind. Het garandeerde unieke ervaringen.

Met name in Afrika waar een fascinerende diversiteit is - van woestijn tot tropisch regenwoud, en van dorpen met vijf rietgedekte lemen hutten tot hectische miljoenensteden.

Mauritanië

Het 2.000 km lange stuk door eentonig en zanderig landschap in de Sahara ging onder meer door Mauritanië​ De open uitgestrekte woestijn resulteerde in een sterke wind die de dagen bepaalde.

Als ik rugwind had, vloog ik met een onbeschrijfelijk gevoel van geluk en vrijheid in mijn lichaam. Raakte de wind recht in het gezicht, moest hard op de pedalen trappen en vechten voor elke meter.

Helaas was er een neiging tot tegenwind, en dat betekende meerdere dagen fietsen, waarbij slechts 70 km werd afgelegd. De wind gooide zelfs zand langs de krakende asfaltweg. Een weg die aan de horizon eindigde, of ik nu naar het zuiden of naar het noorden keek.

Wanneer je moest rusten en het blikvoer moest meenemen, was het vaak een uitdaging om schaduw te vinden. De zon scheen helder vanuit een azuurblauwe lucht en de begroeiing was schaars.

Typisch waren er dorpen met intervallen van ca. 100 km waar basisbenodigdheden konden worden gekocht. Soms was het nodig om meerdere dagen voedsel en water bij te tanken.

Aan het einde van de dag in een van deze dorpen was het mogelijk om te worden ondergebracht door gastvrije families die doorgaans een hartkamer en diner aanboden. Als de dag niet eindigde in een dorp, kon de tent in een afgelegen omgeving worden opgezet, waarna de helderste sterrenhemel als een koepel boven het kamp lag.

In termen van veiligheid Mauritanië een ietwat aangetaste reputatie. De grootste bron van onveiligheid, in dit westelijke deel van het land, bleken schorpioenen en kakkerlakken te zijn. De lokale bevolking stond klaar met open armen en glimlachende colgate.

Guinea

In economisch perspectief wel Guinea behoren tot de armste landen in West-Afrika, en de infrastructuur op het platteland van het land is dan.

Tijdens een bepaald deel van mijn fietstocht in het noorden van het land, duwden de wegomstandigheden me tot het uiterste en was ik uiteindelijk afhankelijk van lokale handdrukken.

Goedbedoelende locals hadden de weg van beschreven Guinea-Bissau's grenspost naar de stad Boké, omdat deze in goede staat verkeert en daarom koos ik ervoor om met weinig voorraden te fietsen. Het bleek dat "de goede weg" een onbegaanbaar zandpad was waar ik twee dagen over deed.

Het was de hete tijd binnen Guinea, dus de temperatuur was ongeveer 40 graden en ik bewoog me op de rand van uitdroging. Gelukkig kwam ik door een klein dorpje dat uit een handvol ronde hutten bestond.

Brullende geiten en halfnaakte speelse kinderen onthulden het dorp in de verte. In het dorp hielpen enkele dames mijn flessen te vullen met water uit hun pomp. Ze gaven me zelfs wat sappige mango's, waardoor ik bleef rennen.

Kort daarna kwam ik bij een 100 meter brede rivier, die te voet moest worden overgestoken. De fiets was te groot en te zwaar om te dragen in de houten kano die door de lokale bevolking werd gebruikt. In samenwerking met twee jonge jongens heb ik de fiets aan de overkant van de oever gekregen. Vervolgens kon ik de rivier gebruiken om af te koelen.

Toen de lucht oranje scheen en duisternis binnensloop, ontmoette ik een jonge kerel genaamd Ibrahimo, die me meenam naar zijn dorp Mesijarara. Mensen kwamen samen om te zien wat er in de wereld aan de hand was.

Ik was in die mate een buitenaards element met mijn blanke huid, blauwe ogen en rode volle baard. De kinderen schreeuwden bij het zien van mij. Ik werd naar het dorpshoofd gebracht, dat de rest van mijn verblijf in Mesijarara voor zijn rekening nam.

Zijn twee vrouwen kookten gebakken bananen aan de vreemde man, en terwijl we op een pijnlijke, harde houten bank zaten en de smakelijke maaltijd met blote vuisten aten, drong het tot me door hoe verbazingwekkend een situatie zich ontvouwde.

Deze lokale accommodatie werd niet geregeld door een VVV-kantoor, maar gewoon door het goede in de mens.

Hier is een goed vluchtaanbod naar Guinee - klik op "zie aanbieding" om de definitieve prijs te krijgen

Nigeria

"Ga daar alsjeblieft niet heen", "Vertrouw niemand", "Ze dragen allemaal een wapen". Zo klonk het in het buurland Benin, toen ik ze vertelde dat mijn fietstocht zou doorgaan Nigeria​ In de media was de stemming niet veel beter.

Boko Haram en oliepiraten stalen de krantenkoppen, dus met verontrustende gedachten stak ik de grens over Nigeria​ Ze bleken echter al snel ongegrond. Ik werd vriendelijk ontvangen en voelde me veilig in het land.

De conflicten die zich ontvouwden, waren in geconcentreerde delen van het land, en het is tijdens de reis eigenlijk een groot besef geweest. Dit met de angst voor de buurman en het sensationele mediabeeld dat de werkelijkheid vertekent.

Ik heb er veel lieve mensen ontmoet Nigeria en maakte kennis met de culturele rijkdom van het land, die onder meer is gebaseerd op meer dan 300 verschillende stammen.

Met 182 miljoen kloppende harten is Nigeria het meest bevolkte land ter wereld Afrika​ Tegelijkertijd trekken mensen van land naar stad op zoek naar banen en een andere levensstijl, waardoor miljoenen steden ontstaan ​​die hectisch en gevaarlijk waren om doorheen te fietsen tijdens mijn fietsreis.

Dit verstedelijkingsproces vindt plaats in de meeste van Afrika, maar viel vooral op Nigeria, omdat er zoveel mensen waren. De stedelijke trajecten leidden tot anarchistisch verkeer dat grote concentratie vereiste.

Over het algemeen zou ik Afrikanen karakteriseren als extreem extravert, en Nigerianen zag ik zeker niet als een uitzondering. Ik werd begroet met een enorme nieuwsgierigheid die resulteerde in veel warme menselijke ontmoetingen, en werd, zoals zo vaak tevoren, uitgenodigd om te overnachten en te eten.

Je leert veel over de vreemdeling wanneer je wordt uitgenodigd, en uit mijn ervaring is het een van de grootste voordelen van een fietstocht in Afrika.

Hier zijn enkele geweldige aanbiedingen voor pakketreizen naar Nigeria - klik op "Zie aanbiedingen" om de uiteindelijke prijs te krijgen

Gabon

De groene tinten domineerden het weelderige Centraal-Afrikaanse regenwoud dat het grootste deel van Gabon bedekt. Ondanks de grootte van het land wonen er slechts 2 miljoen mensen. mensen, en daarmee de ervaringen, stonden in schril contrast met bijvoorbeeld Nigeria; geïsoleerd regenwoud fietsen op modderige onverharde wegen.

Ik kon vele uren fietsen zonder mensen tegen te komen, en daarom werd de stilte alleen onderbroken door aap- en vogelgeluiden. Na een aantal dagen olifantenpoep op de weg, lukte het me om de machtige dieren vanuit het fietszadel te ervaren.

Op een late namiddag kwam ik uitgeput in een bocht rond te fietsen en werd plotseling begroet bij de aanblik van 26 grazende olifanten op een weelderige helling langs de roestrode weg.

Helemaal alleen met de kudde voelde ik ontzag, maar het was absoluut fascinerend om van zo dichtbij bij de olifanten te staan ​​en hun rustige bewegingen te observeren.

Diezelfde avond belandde ik op de fiets in een dwergdorp. De pygmeeën hebben zich aangepast aan het leven in het tropische Centraal-Afrikaanse regenwoud, waar ze voornamelijk leven als jagers en verzamelaars. In het gezelschap van de pygmeeën zat ik rond het gloeiende vuur en voelde ik me ver weg van huis - in het hart van Afrika.

Hier is een goed hotelaanbod in Gabon - klik op "zie aanbieding" om de uiteindelijke prijs te zien

Namibië

Geïsoleerd fietsen kreeg een geheel nieuwe betekenis in Namibië, het land van de open vlaktes, dat is ongeveer. 18 keer groter dan Denemarken, en heeft net als Gabon slechts 2 miljoen inwoners.

Ik heb er zelfs voor gekozen om door Kaokoveld te fietsen, het dunst bevolkte gebied van het land. Afgezien van een paar traditioneel levende volksstammen, zoals de Seminomade Himba die zichzelf in ocra smeren en zich voornamelijk voeden met hun vee en geiten, waren er weinig menselijke ontmoetingen.

In ruil daarvoor ervoer ik een majestueuze natuur om me heen. Het gebied wordt omschreven als een van Afrika laatste authentieke wildernis, omdat veel van de wilde dieren in Afrika zich hebben aangepast aan het leven in het wild - buiten de hekken van nationale parken.

Omringd door giraffen, zebra's, antilopen, olifanten en de grote katten, voelde ik me kwetsbaar en klein. Het was ongelooflijk om de dieren vanaf het fietszadel te ervaren. Afrika Ik heb geen grote katten gezien, maar de lokale bevolking adviseerde me om het vuur een nacht aan te houden op het plateau vanwege leeuwen in het gebied.

Elk uur ging het alarm af zodat ik brandhout op het vuur kon leggen. Het werd een ongemakkelijke nacht in mijn tent, waarin ik anders had geleerd troost te vinden. Over het algemeen was de tijd in Namibië gekenmerkt door geweldige natuurervaringen en eindeloze onverharde wegen.

Het gevoel van vrijheid van fietsen aan deze randen blijft als een van de grootste van mijn hele fietsreis.

Hier is een goed hotelaanbod in Namibië - klik op "zie aanbieding" om de uiteindelijke prijs te zien

Het einde van de fietsreis

Ik heb in 20.141 dagen 559 km gefietst. Ik was in alle 29 landen en kwam terecht in Zuid-Afrika in Kaap de Goede Hoop, het meest zuidwestelijke punt van het Afrikaanse continent.

Goede fietstocht als je dezelfde rit durft te proberen!

Bekijk hier alle reisaanbiedingen naar Afrika

De uitgeverij Mellemgaard publiceerde een boek over Sune Thuesens fietsreis van Denemarken naar Zuid-Afrika, dat in mei 2018 verscheen. 'No food for the lazy man' biedt gedetailleerde anekdotes van de fietsreis en probeert tegelijkertijd de Afrikaanse leefomstandigheden in beeld te brengen en regels gebaseerd op de mensen die Sune ontmoette, zijn reis.