Tour de France in Brussel: De stad op twee wielen

Tour de France in Brussel: De stad op twee wielen is geschreven door Mark Sinclair Fleeton.

De startstad Brussel

De stad. De ruimte waar velen van ons voor kiezen om in te wonen of, voor sommigen, geboren te worden. De grote grandioze ruimtes, pleinen, kathedralen en theaters.

De kleine sluwe hoekjes waar men zich alleen of in het gezelschap van de enige of de enige ander of een volkomen derde kan verbergen. Maar net zo fascinerend zijn de tijdelijke ruimtes, de ruimtes die op dit moment in opkomst zijn. Ruimte die een rol vervult in het heden en dan nooit meer op precies dezelfde manier verschijnt.

De stad. Geliefd en gehaat. Het is ook van toepassing Brussel op zoveel verschillende manieren. Een ongewone toeristische bestemming? Misschien. De meeste mensen komen hier naar het hart van de EU om te werken, elkaar te ontmoeten of om invloed uit te oefenen, maar dit specifieke jaar, begin juli, is er een ongewoon groot aantal toeristen in Brussel. Beiden van België en uit andere delen van de wereld.

De reden? Le Grand Départ - de start van 's werelds zwaarste en meest prestigieuze wielerwedstrijd, de Tour de France. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de eerste Tour-overwinning van de kannibaal, die in de straten van de Belgische hoofdstad werd neergelegd.

De kannibaal - mocht je tussen de 2-3 stukken moeten zijn die nog niet van hem hebben gehoord - is de bijnaam van het Belgische wielericoon Eddy Merckx. Merckx kreeg zijn bijnaam omdat hij zijn concurrenten opat. Niet letterlijk, maar hij won het merendeel van de wielerwedstrijden waaraan hij deelnam - inclusief de interne competities - bergtrui, puntentrui, enz. Tijdens zijn carrière won hij 525 van de 1.800 wielerwedstrijden waaraan hij deelnam.

Tour de France stad

De stad. Tijdelijk en ongrijpbaar en toch intens aanwezig in het nu. De Tour de France wordt dus als een stad op zich beschouwd. Het vindt de hele middag, avond en nacht plaats en wordt in de vroege ochtenduren bevolkt door kleurrijke, luidruchtige en chaotische hordes wielerfans, ambtenaren, politie en sponsors. Om pas kort na vertrek te verdwijnen en dan weer te verschijnen op het finishgebied en in de vertrekplaats van morgen.

In zekere zin is dit het verhaal van de stad van de Tour de France. De race, gezien als een stad, komt tot stand in het kader van een andere stad en in dit geval Brussel.

Maar het kan net zo goed een andere stad zijn. In 2022 is het København, dat het kader zal vormen van de Grand Départ en de stad in de stad.

Grote Markt in Grand Départ

De teampresentatie. Hier begint de race met de introductie van de helden, zoals Jørgen Leth het zou omschrijven. Tijdelijke constructies in de vorm van een podium en flexibele metalen barrières werden geplaatst - dit keer op de Grote Markt, het cultuurhistorische en toeristisch aantrekkelijke hart van Brussel.

Alle steden in België heeft een Grote Markt of Grote Markt, zoals dat in het Vlaams heet. Het is het plein waar de markt wordt gehouden. In Brussel wordt het meeste bier op de Grote Markt verkocht. De markt vind je op andere pleinen, zoals op het Jourdanplein aan de rand van de Europese wijk, waar EU-instellingen houdt, en hoeveel afspraken over de toekomst van Europa er onder het genot van een maaltijd en een drankje zijn gesloten wijn.

In de aanloop naar de presentatie loopt de Grote Markt stilletjes vol en vlak daarvoor en vooral tijdens de presentatie wordt er gestreden om de ruimte. Hoeveel ruimte er ook is op het plein, het zal nooit genoeg ruimte zijn. Beweeg een millimeter en de buurman neemt je plek over of een nieuwe toeschouwer stort zich op de plek.

De sfeer is hectisch en mensen hangen over de drempels. De politie, die zwaar in de minderheid is en in de hitte lijdt, heeft genoeg te maken met het op zijn plaats houden van de menigte. Dan komen ze. De gespierde mannen met uitstekende bloedvaten in de kuiten in kleurrijke, nauwsluitende kostuums. De helden die zich straks in de strijd met de weg, het lijden en elkaar moeten storten.

De oude commerciële gebouwen met het stadhuis en het stadsmuseum als meest spectaculaire vormen een pompeuze setting voor de prestigieuze race. De kasseien zijn de dramatische basis voor de menselijke tempomachines, sprinters, berg- en hulpriders.

De menigte schreeuwt en juicht als ze de namen van hun helden horen. Greeg vaaaaaaaan Avermaaaaaet! (Belgische held), Thiiiibaaaauuut Piiiiiiinoooot! (Franse held), Vincenzooo Nibaliiiiii! (Italiaanse held), Alejandro Vaaaaaaalverdeee (Spaanse held), Jakob Fyyhlsaaaaaang! (Deense held) enzovoort, enzovoort.

Fanpark op De Brouckèreplein, Brussel: de teampresentatie

Dichtbij de Grote Markt, voorbij de oude beurs is de Place De Brouckère. Vroeger een van de drukste boulevards van de stad met aan het ene uiteinde Gare du Sud - een knooppunt van het openbaar vervoer. Tegenwoordig is het deel, dat bij Børsen ligt en grenst aan de Grote Markt en het oude centrum van de stad, ingericht als voetgangersstraat.

In een drukbezochte winkelstraat is ter gelegenheid van de motorinvasie een fanzone ingericht, waar de sponsors van de race reclame kunnen maken voor hun producten, proeverijen kunnen uitdelen en fans kunnen verslaan op spinningfietsen en dergelijke.

Het oude beursgebouw in neoklassieke stijl is niet lang een beurs geweest, maar een culturele ontmoetingsplaats voor buurtbewoners en nieuwkomers met tentoonstellingen - bij voorkeur uit het grote buitenland. Voor de gelegenheid zijn de columns van Børsen gekleed in de prestigieuze wielertruien van de respectievelijke competities in de race - geel, groen en wit met rode stippen. Een enorme gele trui wordt over de Place de Brouckère zelf gehangen.

Koningsplein Brussel: inschrijving voor de eerste etappe van de Tour de France

Het Koninklijk Paleis ligt aan de rand van en hoog boven het oude gedeelte van de stad. Op sommige plaatsen zijn liften geïnstalleerd, maar bij het paleis zijn er trappen.

De teambussen zijn de weg ingereden tussen het paleis en het Parc de Bruxelles, waar ook het zogenaamde Tour de France Village is gevestigd. De slagbomen staan ​​langs de weg en op het plein en de tribune is al een paar dagen klaar. Velen zijn op tijd, maar er komen er meer naarmate de inschrijving van de ruiters nadert.

De reclamecaravaan is het eerste hoogtepunt wanneer het lawaai met luide muziek en geschreeuw vanaf het plein begint. Sleutelhangers, petten en andere handelswaar vliegen door de lucht en de opgewonden toeschouwers werpen zich achter de plastic schatten in de lucht. Op de tribunes wordt hard gewerkt om de wachtende fans te vermaken. Dansnummers en interviews met beroemdheden vullen de tijd.

Individueel en in groepen komen de renners sprenkelend naar het podium en rijden onder luid gejuich de steile helling op. Blije handtekeningenjagers schreeuwen naar de ruiters, en velen komen langs, begroeten vriendelijk en geduldig en tekenen notitieboekjes, t-shirts, hoeden en al het andere dat ze bij de hand hebben in. Ze poseren voor foto's met de fans en krijgen schouderophalen en ongemakkelijke omhelzingen. De pers is net zo gretig en de renners kennen de routine.

Gemengde zone is de plek waar je Lars Bak met zijn kinderen kunt ontmoeten, Jacob Fuglsang zonder kinderen - vandaag - of een van de andere renners die verstandige, maar niet altijd exact precieze dingen te zeggen hebben over de etappe van de dag. 

Boulevard de Régent in de bocht na de Madoutunnel

Je moet ruim van tevoren arriveren om een ​​goede plek op de route te krijgen. We bevinden ons achter de barricades samen met twee andere toeschouwers, die de komende uren langzaamaan veel worden. Een van de brede boulevards van de stad biedt plaats aan het Tour de France-veld inclusief de reclamekaravaan.

Ondanks barrières, toeschouwers, de aanwezigheid van de politie en de Tour zelf, lijkt de boulevard vreemd stil en leeg - en staat in schril contrast met de weekdagen, waar het een van de belangrijkste verkeersaders van de stad is. Op deze dag wordt de regentenlaag urenlang een rustige plek in de zon. De stilte wordt eerst doorbroken door de reclamecampagne, die ongeveer een uur voor de aankomst van de renners in kleine stukjes arriveert.

Zakenpartners, vips en anderen in de auto's van de sponsors worden onderweg toegejuicht en gezwaaid. Vergelijkbaar met de min of meer fantasierijke voertuigen die zijn ontworpen als grote fietsers, paarse vissen, kippen en een groot aantal andere ontwerpen. De sfeer is kalm en ontspannen tussen de verspreide reclame / VIP-wagens.

En dan gebeurt het. Na ongeveer drie uur wachten. Het veld komt samen om de hoek van de Wetstraat langs de Boulevard de Régent. Het duurt ongeveer 10 seconden voordat een heel Tour de France-veld langs ons raast en in die 10 seconden is het geluid oorverdovend.

De sfeer is intens en mensen staan ​​te schreeuwen en drijven de renners met hun aanmoediging vooruit. En dan zijn ze weg. Onmiddellijk begint het bedrag zich te verspreiden.

De groep waar we in hebben gezeten is in een oogwenk verdwenen. Plots is er weer leven op de Boulevard de Régent en worden de slagbomen alweer weggehaald om plaats te maken voor het verkeer, ook al zullen de renners de volgende dag weer op dezelfde weg moeten rijden.

Zondag in de Europese wijk voor de start van de 2e etappe van de Tour de France

Het leven in de EU-wijk van Brussel, waar onder meer ook het bekende Europagebouw, vindt grotendeels plaats van maandag tot en met vrijdag. Op zaterdag en zondag zijn de straten verlaten en zijn er slechts enkele cafés en restaurants open in dit deel van de stad, dat overigens erg enthousiast is over zowel uit eten gaan als op café zitten met het uitstekende Belgische bier.

Daarom is het bij "The Gravevine" op Place Luxembourg natuurlijk ook naar voren gekomen dat er tijdens de lunch meer dan een paar individuele gasten zijn.

Zwetend en gestrest dwalen de veel te weinig medewerkers tussen de klanten rond en proberen ze de bestellingen bij te houden. Toch slagen ze erin om klanten een vriendelijk en servicegericht gezicht te geven, zelfs als er een paar kleine dingen onderweg zijn.

We krijgen het verplichte brood aan tafel bezorgd, maar ondanks een herinnering komt de boter voor het brood nooit opdagen. Het eten valt echter niet tegen en de gasten nemen de drukte in een goed humeur. De zon schijnt en er zijn nog een paar uur voor de etappe van de dag dus er is tijd om te wachten.

De tijdelijke stad

De stad. Een kader voor ons leven als mens. Een vast kader en een tijdelijk kader voor individuele evenementen. De structuren van de stad veranderen en passen zich aan het doel en gebruik aan.

Brussel is een stad waar nationaliteiten elkaar ontmoeten en afspraken maken, over de toekomst debatteren en beslissers onder druk zetten.

Een stad waarvan de inwoners - of in ieder geval sommigen van hen - de stad verlaten om elkaar te ontmoeten in andere steden. Maar het is ook een stad waar je elkaar kunt ontmoeten en een sportevenement kunt vieren dat af en toe luidruchtig en jubelend door de stad trekt.

Waar men elkaar ook kan ontmoeten tijdens een kleurrijke race door de stad en niet alleen over zware onderhandelingen over landbouwsteun en klimaatbescherming.

Een stad van glas en staal kan voor korte tijd en in een klein gebied worden omgetoverd tot een zee van mensen van vreugde en gemeenschap.

---

Wist je dat: Dit zijn de 7 steden in Europa met de meeste zonuren

7: Nice in Frankrijk – 342 uur/maand
6: Valencia in Spanje – 343 uur/maand
Ontvang meteen de nummers 1-5 door u aan te melden voor de nieuwsbrief en kijk in de welkomstmail:

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief en ontvang een gratis e-book, reistips voor jouw favoriete bestemmingen & win reisprijzen

De nieuwsbrief wordt meerdere keren per maand verstuurd. Zie onze gegevensbeleid hier.

Laat dit veld leeg als je mens bent: