Slovenië - Europa's verborgen juweeltjes

Slovenië - Europa's verborgen juweeltjes is geschreven door Trine Søgaard.

Een onbekend land - de reis gaat naar Slovenië

Slovenië? Ik heb de naam van het land eerder gehoord, maar waar ter wereld is het echt? Mij ​​is net verteld dat ik aan mijn eerste opdracht als reisschrijver ga, en de reis gaat naar dit - althans wat mij betreft - nogal onbekende land.

Met een klein gevoel van nederigheid over mijn eigen gebrek aan geografische kennis, kijk ik discreet naar de wereldkaart van het kantoor die aan de muur hangt. Arh - daar is het.

Een week later vlieg ik met koers richting Balkan om wijzer te worden in dit land. Dit is mijn verhaal over Slovenië, zijn adembenemende natuur, oude tradities, het fascinerende geloof van de mensen in het bovennatuurlijke, en waarom het de moeite waard is om te bezoeken.

Unieke omgeving

Naar mijn mening is Slovenië rauwe en tegelijkertijd betoverende natuur, een over het hoofd gezien juweeltje van veel reizigers - en niet in de laatste plaats mezelf. Het kleine land ligt in Centraal-Europa en grenst Hongarije, Kroatië, Italiaans og Oostenrijk.

De Alpen in het noorden verscheuren het verder vlakke landschap en creëren fantastische berggebieden. Hier nestelt de novembermist zich zwaar rond de toppen en omhult de donkergroene naaldbossen in een mysterieuze nevel.

De afvoer van de bergen stroomt door de nationale parken als een groot aantal kristalheldere rivieren, waar Soča en Krka waarschijnlijk eerder van hebben gehoord.

Het weer is in deze tijd van het jaar donker en koud, en 's nachts valt er tot de tweede dag sneeuw. Bij deze aanblik schudt mijn Sloveense gids Petra haar hoofd, want we gaan eropuit en rijden in de bergen. Toch voel ik een sprankje opwinding in haar donkerbruine ogen.

De Slovenen zijn graag buiten. Een laagje vers gevallen poeders is een onweerstaanbare uitnodiging om een ​​dag langlaufen of op de piste door te brengen, en dat begrijp ik best wel.

Terwijl we de kronkelende bergwegen opgaan, vertelt Petra opgewekt over de vele dingen die ze graag doet, vooral in de zomer: kajakken, fietsen, zwemmen, wandelen, en de opsomming gaat door. Ik twijfel er niet aan dat als je van het buitenleven houdt, Slovenië de plek is om naartoe te gaan.

In de zomer ontspringt het land met weelderige vegetatie en kleurrijke bloemen, terwijl de temperatuur rond de 30 graden ligt. Het klinkt leuk, maar op dit moment is het een beetje moeilijk voor te stellen met mijn ijzige tenen en de sneeuw buiten.

In feite gaat de liefde van de Slovenen om zichzelf uit te dagen in de heuvelachtige natuur zo ver dat het erg geliefd is om de hoogste berg van het land, Triglav, te beklimmen, die minstens één keer in zijn leven iets meer dan twee kilometer hoog is.

Ik vraag Petra of ze dat ook heeft gedaan. "Natuurlijk", antwoordt ze lachend. "Tweemaal zelfs."

Als de reis naar Slovenië gaat, is een buitenavontuur in de prachtige natuur dan ook bijna een must.

Bled of het Comomeer?

Van de vele natuurgebieden die we in vijf dagen moesten beleven, keek ik er vooral naar uit om het meer van Bled te zien. Bekend om zijn iconische witte Mariakerk, gelegen in het midden van het smaragdgroene water, omringd door bergen. Net zoals ik op foto's had gezien.

Toen we aankwamen, lagen de grijze wolken laag over de vallei. Door de bijna zwarte kleur van het water had ik weinig zin om in een houten boot zonder kiel het meer over te steken. Wat trouwens de enige manier is om op het kerkeiland te komen.

Ik heb me echter laten vertellen dat Bled op een zomerdag kan worden vergeleken met het Comomeer in Italiaans. Na die opmerking was ik een beetje teleurgesteld toen ik me realiseerde dat wanneer ik naar Slovenië reis, november misschien niet de beste maand is om deze bezienswaardigheden te bezoeken.

Gelukkig bleken er andere behoorlijk indrukwekkende mogelijkheden te zijn om de Sloveense natuur te ervaren, waar men niet afhankelijk is van weer of seizoen. 50 km ten zuiden van Ljubljana liggen de grotten van Postojna. Het is een ingewikkelde wirwar van tunnels die bestaat uit miljoenen jaren oude stalagmieten en stalactieten.

Samen vormen ze indrukwekkende natuurlijke decoraties in de enorme holtes. Met de trein word je tot diep in de ondergrond vervoerd, waar de temperatuur het hele jaar rond de 9 graden is, dus warme kleding is noodzakelijk.

Middeleeuwse kastelen en hekserij

Als de reis naar Slovenië gaat, zie je dat het land duidelijk de stempel draagt ​​van een land met een lange geschiedenis. Overal vind je overblijfselen uit een prachtig verleden. Met zijn strategische ligging troont oude middeleeuwse kastelen op bergtoppen en zelfs midden in de hoofdstad Ljubljana. En het Predjama-kasteel lijkt midden in de wilde natuur uit een rotswand te komen. Dit is echt een indrukwekkend gezicht.

Dit wordt even goed weerspiegeld in enkele van de kleine steden van het land, wat duidelijk wordt als we te voet door Radovljica lopen. Dit kleine dorp is een van de best bewaard gebleven in Slovenië en de charmante barokke architectuur van de stad is adembenemend.

Terwijl we door de hoofdstraat lopen, zie ik een bekende figuur door de poort naar een achtertuin. Het was Jezus aan het kruis, uitgehouwen in een grote houten figuur. Maar deze aanblik is eigenlijk niet ongebruikelijk als je naar Slovenië reist.

Op veel plaatsen langs de verlaten en kronkelende landweggetjes vind je deze gekwelde Messiasbeelden op een paal en kleine kapelletjes met herdenkingskaarsen. Misschien is het zelfs niet zo vreemd dat meer dan de helft van de Sloveense bevolking tot de christelijke kerk behoort. Maar het meest interessante is dat er in dit land geloof in vele vormen is.

Charmante dorpjes in Slovenië

Zelfs in dezelfde stad, Radovljica, bood een diner onder andere groentesoep aan, gekruid met gedroogde bloembladen. Allemaal gekweekt en geoogst door de plaatselijke heks die de gewassen verbouwde na de cyclus van de zon en de maan. Deze terloopse opmerking deed me mijn ogen sluiten, maar het was goed genoeg.

Overtuigingen in heksen en magische rituelen dateren uit de 17e eeuw. Destijds geloofden de Slovenen dat sommige mensen het vermogen hadden om de toekomst te voorspellen, spreuken uit te spreken en zelfs zieken te genezen.

Tegenwoordig ging het herfstritueel van deze heks echter niet zozeer om magische achtervolging. Het ging meer om je verbonden voelen met de natuur. Men voelt al snel dat veel Slovenen een behoefte hebben, maar dat maakt het niet minder fascinerend.

Ondanks een aanzienlijke economische groei na de onafhankelijkheid in de jaren negentig, is Slovenië een land waarvan ik als Scandinavië heb ervaren dat het goedkoop kan reizen.

Maar aan de rand voelt men een levensstijl die werd - en voor een deel nog steeds - wordt gekenmerkt door armoede. Aan de andere kant is het juist onder deze omstandigheden dat ik elders ter wereld de grootste gastvrijheid heb mogen ervaren. Dezelfde gastvrijheid ervaart u wanneer u naar Slovenië reist.

Een bloedige traditie

In het dorp Zorenci ontmoet ik Nataša, die met open armen en zonder een woord Engels te kennen ons uitnodigt voor een diner in haar kleine bed and breakfast​ Urenlang staat de kleine zwartharige dame in de keuken.

Hier is ze erin geslaagd om een ​​weelderige tafel met traditionele gerechten samen te stellen. Ze heeft soep, eend en varkensvlees gemaakt, die ze voor ons serveert in de woonkamer onder het hoofdgebouw, dat voorheen dienst deed als schuur.

Als ik later - enigszins versuft door verzadiging - naar buiten ga om naar de bevroren velden en besneeuwde bergen rond de stad te kijken, verbreekt plotseling een schrille kreet de idyllische stilte. Nieuwsgierig jaag ik het geluid naar het midden van de tuin van de buren. Hier blijkt dat een stel mannen op het punt staat het leven te nemen van een schreeuwend varken.

De stemming is goed! De omringende vrouwen leggen vriendelijk in gebroken Duits uit dat ze in Slovenië een traditie hebben om een ​​varken te slachten als de eerste sneeuw is gevallen. Ondertussen sterft het gehuil en mengt de geur van bloed zich langzaam met de rook uit de schoorsteen en de stank uit de schuur. Een misselijkmakende cocktail.

Slechts één keer eerder in mijn gespaarde leven heb ik een groter dier zien worden gedood met zijn blote menselijke vuisten. Misschien is dat de reden waarom deze ervaring een beetje overweldigend lijkt terwijl je bezig bent. Maar zo gaat het leven in het kleine Sloveense dorp.

En deze specifieke traditie - en een zeer authentiek onderdeel van de cultuur van het land - zou ik niet hebben gemist. Een oudere vrouw met scheve tanden geeft me een glas zoete witte wijn. "Na zodravje!" er wordt geschreeuwd en we proosten samen alsof we oude vrienden zijn.

Het maakt niet uit hoe je naar Slovenië reist, het land heeft veel te bieden. Of je nu mooie natuur, spannende geschiedenis, een bijzondere cultuur of de enorm vriendelijke mensen wilt zien. Samen vormen ze een aaneenschakeling van over het hoofd geziene en unieke ervaringen. Dit is precies wat dit land zo uniek maakt en zonder twijfel een bezoek waard voor avonturiers.

Mooie reis!

Wat te zien in Slovenië? Bezienswaardigheden en attracties

• Triglav Nationaal Park
• Bled-meer
• Postojna-grotten
• Predjama-kasteel
• De stad Radovljica
• De Vitgar-kloof
• Meer van Bohinj

---

Wist je dat: Dit zijn de 7 steden in Europa met de meeste zonuren

7: Nice in Frankrijk – 342 uur/maand
6: Valencia in Spanje – 343 uur/maand
Ontvang meteen de nummers 1-5 door u aan te melden voor de nieuwsbrief en kijk in de welkomstmail:

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief en ontvang een gratis e-book, reistips voor jouw favoriete bestemmingen & win reisprijzen

De nieuwsbrief wordt meerdere keren per maand verstuurd. Zie onze gegevensbeleid hier.

Laat dit veld leeg als je mens bent:

RejsRejsRejs was uitgenodigd voor een reis door I Feel Slovenia - Slovenian Tourist Board. Houdingen en opmerkingen zijn, zoals altijd, onze eigen.